[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zasadom. Systemy kontroli potencjalnych zachowań organizmu natomiast, spełniają rolę
funkcjonalną. Dla wybranych typów zdarzeń fizykalnych w mózgu i ich roli funkcjonalnej
powinna zostać określona normalna [normal] lub systematyczna [systematic] wzajemna
relacja. Scharakteryzowana fizykalnie sieć połączeń neuronalnych składać się będzie z
egzemplarzy scharakteryzowanych fizykalnie i spełniać będzie również określone funkcje.
Tak jak w warunkowaniu operacyjnym, zostaną one wzmocnione, gdy wywarte zostanie
pożądane oddziaływanie na środowisko.
Dennett podkreśla trudność występującą w omawianiu tych funkcji przy użyciu języka
behawioralnego i, ze względu na odgrywanie przez egzemplarze fizykalne określonej roli w
organizacji fizykalnej, proponuje przypisanie im znaczenia lub treści. Jako przykłady
elementów kontrolujących potencjalne zachowania podaje on mapy, prawdziwe przekonania,
słuszne oczekiwania i dobre pomysły, a więc narzędzia psychologii poznawczej. Chce
30
D.C. Dennett, Brainstorms, s. 79.
http://kognitywistyka.prv.pl
28
P. CZARNECKI, Koncepcja umysłu w filozofii Daniela C. Dennetta
29
pokazać, że psychologia poznawcza jest ściśle związana z prawem efektu i w tym celu
przytacza przykłady z badań nad sztuczną inteligencją. Postępowanie przyjęte przez
behawiorystów prowadziło od pewnych zaobserwowanych zasad mechanicznych do opisów
intencjonalnych. Badacze sztucznej inteligencji wychodzą od problemów intencjonalnych, np.
 Jak sprawić, by komputer rozumiał pytania? , rozbijają je na podproblemy, a następnie
sprowadzają je na poziom struktur czysto mechanicznych. Wyróżnione podsystemy zajmują
się scharakteryzowanymi intencjonalnie zadaniami, takimi jak: pamiętanie, rozróżnianie,
porównywanie. Działania te opisuje Dennett przy pomocy metafory homunculusów
posiadających informacje, cele i strategie. Każdy z nich rozbity zostaje na mniejsze i mniej
mądre homunculusy, aż do homunculusów potrafiących tylko dodawać lub odejmować, a te
mogą być zastąpione przez maszyny. Potwierdzeniem tego przejścia od antropomorfizacji do
wyjaśnień czysto mechanicznych jest każde uruchomienie programu komputerowego, przy
pisaniu którego programista stosował, na pewnym poziomie, nastawienie intencjonalne.
Znaną strategią w programowaniu jest używanie podprogramów generujących i testujących,
co przypomina sposób działania doboru naturalnego. Prawo efektu nagradzające właściwe
zachowania organizmów w środowisku zewnętrznym, tutaj przejawia się, jak to rozumie
Dennett, jako nagradzanie właściwych rozwiązań dobrym działaniem programu. Taka wersja
prawa efektu pozwala, zdaniem Dennetta, na wyciągnięcie większej ilości wniosków, niż
wersja behawiorystyczna. Badacze sztucznej inteligencji dokonują eksperymentów, w których
zajmują się symulacją zdolności poznawczych żywych organizmów. Konstruują oni również
systemy nie wzorowane na żadnym rodzaju inteligencji naturalnie występującej w naturze.
Sztuczną inteligencją nazywane są więc wszelkie możliwe, realizowalne mechanicznie typy
inteligencji. Nie ma znaczenia, w jakiej postaci zrealizowany zostanie mechanizm. Ważne jest
by funkcjonował on zgodnie z projektem, a każdy jasno przedstawiony projekt może zostać
zrealizowany. Jasne przedstawianie spełniane jest w odpowiednim języku programowania, a
więc można je przedstawić jako stany maszyny Turinga. Programy takie, pisze Dennett31,
stanowią analogię do występujących w naturze tropizmów. Problemem jest uczynienie takich
programów samoprogramujacymi się [self-design], co byłoby analogią do naturalnego
procesu uczenia się. Dennett twierdzi, że można to zrealizować tylko na zasadzie
generowania i testowania, a więc w pewnej formie nagradzania. Prawo efektu ma swoją
analogię w teorii sztucznej inteligencji, teorii informacji czy teorii samoorganizujących się
systemów. Proces uczenia się Dennett określa jako proces samoprojektowania się i wyjaśnia,
w jaki sposób powstają nowe projekty. [ Pobierz całość w formacie PDF ]