[ Pobierz całość w formacie PDF ]
prowadziły w połowie lat 80. datowania materiału organicznego z o-kolicy piramidy Cheopsa.
W skład zespołu badaczy wchodziło sześciu znakomitych specjalistów. Mark Lehner i Robert
Wenke byli odpowiedzialni za dobór i pobranie próbek. Willi Wólfli i Georg Bonani
zajmowali się analizą małych sztuk metodą I4C. Herbert Haas i James Devine badali wiek
większych kawałków. Próbki pobrano w lutym 1984 roku. Po kompleksowej selekcji 76
spośród nich mo\na było przygotować do datowania. Część materiału pochodziła z piramid,
reszta z budowli znajdujących się w pobli\u.
Rezultat badania był godny uwagi. Między wynikami datowania i tradycyjnym datowaniem
powstała luka co najmniej 400 lat. Innymi słowy: niemal wszystkie badane kompleksy -
łącznie z piramidą Cheopsa - są najwidoczniej o 400 lat starsze, ni\ dotąd sądzono.
Kontrowersyjne wyniki opublikowano oficjalnie w 1987 roku - po czym je zignorowano. Do
dziś daremnie by ich szukać w egiptologicznej literaturze fachowej.
Tymczasem badacze postanowili zweryfikować owe wyniki, przeprowadzając powtórne
badanie, co potwierdził Georg Bonani w rozmowie telefonicznej ze mną: Poniewa\ za
pierwszym razem datowano głównie węgiel drzewny, tym razem chciano zbadać materiały
nietrwałe, na przykład słomę albo zdzbła trawy. Niestety, w zaprawie murarskiej, wbrew
naszym oczekiwaniom, prawie nie znaleziono śladu tych materiałów. Musimy się więc
zadowolić powtórzeniem poprzednich badań".
Druga analiza zdaje się w pełni potwierdzać pierwszą. Wyniki miały być podane oficjalnie do
wiadomości jeszcze w 1998 roku. Jednak\e Bonani nie liczy na to, \e potem w egiptologii
nastąpi zmiana sposobu myślenia: O sprawach, które nie pasują do schematu, lepiej będzie
znów zapomnieć".
Jest to postawa, z którą zetknął się tak\e in\ynier Rudolf Gantenbrink. W 1993 roku
monachijczyk zbadał w piramidzie Cheopsa szczególnie wąski szyb, prowadzący
9 - Tajne archiwa archeologii
130.
TAJNE ARCHIWA ARCHEOLOGII
w górę od komory królowych. Na końcu szybu zdalnie sterowany minirobot zarejestrował
obecność kamiennego bloku z dwoma miedzianymi okuciami. Rysy szerokości kilku
milimetrów pod kamiennymi drzwiami" zrodziły przypuszczenie, \e za nimi mogła być
ukryta nieznana dotychczas grota.
78. Zagadka w kamieniu: czy piramida Cheopsa kryje tajemniczą komorę?
Tajemnicze miejsca
_____________________________________________________________ I 3 I
Mimo sensacyjnego charakteru odkrycia Gantenbrinka odpowiedzialne czynniki wstrzymały
badanie przejścia. Kulisy tej sprawy przedstawiłem w 1997 roku w mojej ksią\ce Pomyłki
nauki. Kiedy pisałem tę ksią\kę, dotarła do mnie wiadomość, \e władze egipskie być mo\e
znów podejmą prace badawcze w komorze królowych -w tajemnicy przed opinią publiczną.
Szkoda. W Hitathowiem, w liczącej 600 lat kronice arabskiej, jest mowa o tajemniczych
skarbach", które niejaki Saurid przed potopem" umieścił podobno w piramidach egipskich.
Twórca kroniki Al-Makrizi pisząc to dzieło, zgromadził wszystkie informacje i przekazy na
temat piramid, jakie mógł znalezć w bibliotekach swojego czasu. Pisze on: Następnie Saurid
kazał zbudować w zachodniej piramidzie 30 skarbców z barwnego granitu. Zostały one
wypełnione skarbami, drogocennymi przedmiotami i posągami z kamienia szlachetnego,
przedmiotami z przedniego \elaza, jak broń, która nie rdzewieje, szkłem, które daje się
składać i nie pęka przy tym, osobliwymi talizmanami, rozmaitymi środkami leczniczymi,
prostymi i zło\onymi, oraz śmiertelnymi truciznami. We wschodniej piramidzie kazał
przedstawić sklepienie niebieskie i rozmaite planety, jak równie\ odtworzyć na obrazach to,
co robili jego przodkowie. Umieszczono tak\e w grobowcu kadzidło, które ofiarowano
gwiazdom, i ksią\ki o nich. Mo\na tam równie\ znalezć obrazy ilustrujące wydarzenia z
przeszłości, z czasów, kiedy oczekiwano przyszłych zdarzeń i przyszłych władców Egiptu a\
do końca dziejów. Poza tym Saurid kazał tam ustawić naczynia, w których znajdowały się
mikstury lecznicze i podobne rzeczy".
Być mo\e komory Saurida zostały ju\ dawno odkryte. Tak przynajmniej twierdził w połowie
tego stulecia amerykański archeolog John Ora Kinnaman (1877-1961). Podczas wykładu,
który wygłosił w 1955 roku w towarzystwie wolnomularzy w Northern California, wspomniał
mimochodem, \e wspólnie ze znanym egiptologiem sir Williamem Flindersem Petriem
natrafił na tajemne wejście do piramidy Cheopsa.
Według słów Kinnamana, ów nieznany dotąd otwór znajduje się od południowej strony
piramidy. W komorach umieszczonych z tyłu obaj badacze odkryli podobno pradawne napisy,
ślady owianej tajemnicą kultury Atlantydy. Wynika z nich jasno, \e piramida została
wzniesiona przed ponad 40 tysiącami lat. Ale nie dość na tym: Kinnaman wraz z Petriem
ujrzeli na własne oczy aparaturę antygrawitacyjną".
Na pytanie, dlaczego nie opublikowano informacji o tym sensacyjnym odkryciu, Kinnaman
odpowiedział, \e obaj z Petriem doszli do wniosku, i\ ludzkość nie dojrzała jeszcze do tego
rodzaju informacji. Przysięgliśmy sobie, \e za naszego \ycia nie ujawnimy publicznie tej
sprawy".
Trzeba przyznać, \e ta opowieść brzmi co najmniej fantastycznie. W jaki sposób bowiem
Flinders Petrie i John Kinnaman mogli tak szybko odczytać stare teksty, które z całą
pewnością nie były tekstami egipskimi? Jak archeolodzy mogli rozpoznać aparaturę
antygrawitacyjną"? Czy\by to była tania sciencefictionl Być mo\e - gdyby nie droga
zawodowa Kinnamana. Amerykanin był bowiem ceniony w kręgach fachowców. Cieszył się
nieposzlakowaną opinią jako wiceprezes Towarzystwa Studiów nad Apokryfami i
Wiktoriańskiego Instytutu, jako członek Międzynarodowego Towarzystwa Archeologicznego,
jako redaktor pięciu ró\nych pism fachowych oraz naczelny redaktor renomowanego
American Antiąuarian" i Oriental Journal".
132
TAJNE ARCHIWA ARCHEOLOGII
79. Kamienny blok z miedzianymi okuciami, odkryty przez Rudolfa Gantenbrincka
Na krótko przed śmiercią Kinnaman powołał do \ycia organizację swego imienia: Fundacja
Kinnamana dla Badań Biblijnych i Archeologicznych. Kieruje nią dziś Albert J. McDonald.
Funkcję kierownika badań pełni Stephen Mehler. Od 1994 roku Mehler zajmuje się
porządkowaniem spuścizny po Kinnamanie. Wśród niezliczonych papierów znaleziono tak\e
zapis magnetofonowy wspomnianego powy\ej wykładu. Jest to dla Mehle-ra wystarczający
powód, aby zapytać \yjących jeszcze badaczy o ich wspomnienia o Kinnamanie. To dziwne,
ale w pismach Petriego nie ma ani jednej wzmianki o Kinnamanie - zauwa\a Mehler. - Jest
natomiast kilka informacji o pośrednich związkach między nimi. Na przykład Petrie,
podobnie jak Kinnaman, nale\ał do lo\y wolnomularskiej. Poza tym obaj byli w tym samym
czasie członkami tych samych stowarzyszeń".
Mo\liwe, \e niebawem dowiemy się, co nale\y sądzić o twierdzeniach Kinnamana,
sprawiających wra\enie fantastycznych. W pazdzierniku 1997 roku mianowicie Mehler
poinformował wydawców amerykańskiego czasopisma Atlantis Rising" o tym, \e w
[ Pobierz całość w formacie PDF ]